Η ιστορία της βασιλόπιτας...

Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, η βασιλόπιτα καθιερώθηκε σαν έθιμο στη γιορτή του Αγίου Βασιλείου, που εορτάζεται την πρώτη μέρα του χρόνου. Εκείνη την εποχή, ο Άγιος Βασίλειοςήταν Επίσκοπος Καππαδοκίας, τα χρόνια εκείνα ήταν πολύ δύσκολα, γιατί είχε πέσει ασιτία στη χώρα και οι άνθρωποι λιμοκτονούσαν.

Η κατάσταση αυτή όμως δεν πτοούσε , τον σκληρόκαρδο έπαρχο Ελβίνιο. Εκείνος ζητούσε τους φόρους («τη δεκάτη»), και απειλούσε με λεηλασία την Καισάρεια. Ο Άγιος για να σώσει το λαό του, ζήτησε από κάθε οικογένεια, να προσφέρει ένα χρυσό κόσμημα για να μπορέσει να εξευμενίσει, τον έπαρχο. Όλοι τους ανταποκρίθηκαν άμεσα ,στο αίτημα του και μια ολόκληρη περιουσία χρυσών κοσμημάτων μαζεύτηκε!

Ο Άγιος Βασίλειος κατάφερε να αλλάξει γνώμη στον σκληρό έπαρχο μιλώντας του ,για τη δύσκολη κατάσταση των ανθρώπων έτσι εκείνος όχι μόνο, έπαψε να ζητά φόρους αλλά του επέστρεψε και τα χρυσαφικά.

Στη συνέχεια όμως ,ήταν δύσκολο να τα επιστρέψει στους κατόχους τους, αφού δεν ήξερε σε ποιον ανήκει τι! Έτσι, ζήτησε από κάθε οικογένεια να φτιάξει και έναν άρτο, μέσα σ' αυτόν έβαλε από ένα κόσμημα. 
Μ' αυτόν τον τρόπο, άφησε τον Θεό να κάνει τη δίκαιη μοιρασιά.

Καλή Χρονιά!

Μη φοβάσαι....

Αγάπα με...

Ο δρόμος είναι μακρύς χωρίς την αγάπη σου....

Σε περιμένω… παντού!

Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου, είναι να ‘χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας αύριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιά στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων.

Αν μου χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωρίς εσένα ,
θα προτιμούσα μια μικρή στιγμή πλάι σου.
Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερά και μεγάλα,
σα δυο νύχτες έρωτα, μες στον εμφύλιο πόλεμο.
Α! ναι, ξέχασα να σου πω, πως τα στάχυα είναι χρυσά κι απέραντα, γιατί σ’ αγαπώ.

Κλείσε το σπίτι. Δώσε σε μια γειτόνισσα το κλειδί και προχώρα. Εκεί που οι φαμίλιες μοιράζονται ένα ψωμί στα οκτώ, εκεί που κατρακυλάει ο μεγάλος ίσκιος των ντουφεκισμένων.

Σ’ όποιο μέρος της γης, σ’ όποια ώρα,
εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για ένα καινούργιο κόσμο… εκεί θα σε περιμένω, αγάπη μου!

Στάχτη

Κάτω το τσιγάρο. Κάτω ο φασισμός!

Έχουνε πάει λέει και διαδηλώνουν έξω απο τα υπουργεία για να καταργηθεί ο νόμος κατά του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.


Κι εμείς; Εμείς οι υπέρ του νόμου;





Εμείς γιατί δεν παίρνουμε πλακάτ να πάμε να διαδηλώσουμε έξω απο τα μπαρ και τα εστιατόρια;


Εμείς γιατί δεν παλεύουμε για το δικαίωμά μας να επιλέγουμε;


Εμείς γιατί δεν αγανακτούμε που μας επιβάλλουν τον καπνό τους στο βωμό του χρήματος;



Εμείς γιατί αφήνουμε τον καπνό να πνίγει τις κραυγές μας;


Δεν είναι αστείο. Το κάπνισμα προκαλεί χρόνια προβλήματα υγείας. Εγώ επιλέγω να μην καπνίζω. Εσύ γιατί μου επιβάλλεις τον καπνό σου;
Εγώ επιλέγω να μην πάθω χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.!
Εσύ με πιο δικαίωμα μου στερείς την υγεία μου;

Να κλαις...

Σε κοιτώ να κλαίς... Τόσο όμορφη με τα διαμαντάκια να στολίζουν τα μάτια σου.

Πονάει η καρδιά μου να σε κοιτώ σπασμένη ....

Μια ανακούφιση... Κάτι μέσα μου γελάει...

Που είσαι κι εσύ γήινη. Που μπορείς κι εσύ να πονέσεις...

Παχυσαρκία στοπ

Καφενείο της Επιστήμης με τίτλο «Η διατροφική νοημοσύνη στην αντιμετώπιση της πολυφαγίας και της παχυσαρκίας» διοργανώνει το Ιδρυμα Ευγενίδου την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010 στις 7 μ.μ.

Είναι δυνατόν, μέσα από τη σωστή χρήση κατάλληλων τροφών, να μπορέσει ο σύγχρονος άνθρωπος να ξαναβρεί τις ισορροπίες του σε σχέση με το φαγητό; «Διδάσκεται» η σωστή διατροφή; Τι είναι η διατροφική νοημοσύνη; Τα ερωτήματα θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν από τον επιστημονικό οικοδεσπότη Ευάγγελο Ζουμπανέα, κλινικό διαιτολόγο. Θα παρουσιαστούν, επίσης, σύγχρονες τεχνικές για την αντιμετώπιση της πολυφαγίας και της παχυσαρκίας αξιοποιώντας νεότερα δεδομένα της βιοχημείας του εγκεφάλου και της νευροβιολογίας. Το Καφενείο της Επιστήμης διοργανώνεται σε συνεργασία με τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Επόμενη Ημέρα». Είσοδος ελεύθερη και ανοιχτή σε κάθε ενδιαφερόμενο, αλλά απαιτείται δήλωση συμμετοχής, τηλ. 210 9469615.

Αυτος ο κόσμος με τρομάζει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο!!

Αυτος ο κόσμος με τρομάζει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια... Ταγμένα στο βωμό του κέρδους. Χωρίς ιδανικά... Χωρίς αξίες...

Πώς να πιστέψεις στην αλήθεια όταν όλοι γύρω σου λενε ψέματα;

Πώς να πείς αλήθεια.... Η τιμωρία του ψέυτη είναι οτι δεν μπορεί να πιστέψει. Είχε πει κάποιος...Κι εγώ... Τί να τους πω... Τί να πιστέψουν;

Πώς να αγαπήσεις; Αφού κανείς δεν ξέρει πια να ξεχωρίζει την αγάπη.

 Όλοι ψάχνουν κάτι άλλο...

Οι σχέσεις για τις οποίες προσπαθείς... μοχθείς... είναι ουτοπία σε αυτά τα μέρη. 

Όλοι ψάχνουν τα εύκολα. Παιχνιδάκια στον υπολογιστή που να σώζουν κάθε στάδιο για να έχεις μια ελπίδα να τελειώσεις.

Κρυβόμαστε πίσω απο οθόνες...

Κι εγώ που θέλω να σ’αγαπήσω βγαίνω στους δρόμους και ψάχνω. Ψάχνω να βρώ τον τρόπο... Δεν μπορεί... Εκεί έξω κάπου κάπως θα βρώ τον τρόπο.

Λύκε λύκε είσαι εδώ;;;

Φιλώ το πριγκηπά μου , μα αυτός επιμένει να γίνεται βάτραχος. Σε κάθε δυσκολία... σε κάθε αναποδιά, φορά το καπελάκι του στραβά και κουαξ κουαξ την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.

Δεν είναι αυτός ο κόσμος για δύσκολα. Δεν είναι για προσπάθεια, δεν είναι για μόχθο!!

Λύκε λύκε είσαι εδώ;

Πάμε για καφεδάκι να ξεχάσουμε τα προβλήματά μας;

Τα προβλήματα δεν ξεχνιούνται φίλε μου...

γκρρρρρρρρρ