Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Γιατί δεν αντέχεις να πάρεις όσα έχω να σου δώσω;




Δεν με αφήνεις πια να είμαι ο εαυτός μου. Δεν με αφήνεις να είμαι ολόκληρη.

Έχω μέσα μου χιλιάδες κατακόκκινα συναισθήματα... φωτιά με καίει... φτερά κρυμμένα στην πλάτη μου που θέλουν να ανοίξουν...

Πονάω. Τα φτερά μου μέσα μου σκίζουν το δέρμα μου, η φωτία καίει την καρδιά μου. Γιατί δεν μπορείς να με αφήσεις να είμαι ο εαυτός μου;

Γιατί δεν αντέχεις να πάρεις όσα έχω να σου δώσω;

Νοιώθω μόνη μου κάθε μέρα. Όταν είσαι εδώ και όταν λέιπεις... Νοιώθω μόνη μου όλο και περισσότερο...

Όλα τα όνειρα που έκανα για μας μου τα κατέρριψες. Όλα τα πετσόκοψες να χωράνε στη δική σου περιορισμένη πραγματικότητα. Μισή, μικρή... μόνη...

Δεν είμαι πια ο εαυτός μου. Δεν είμαι πια εγώ δίπλα σου.

Είμαι μια καρικατούρα του εαυτού μου.!

Δεν μου ζητάς τίποτα... Δεν θές τίποτα...

Τα φτερά στην πλάτη μου με ματώνουν καθημερινά... η φωτιά στην καρδιά μου την έχει μαυρίσει... Διψάω για την αγάπη σου... Και μένω κοντά σου περιμένοντας... περιμένοντας τη σωστή στιγμή. Όταν θα είσαι έτοιμος να πετάξεις μαζί μου. Μα δεν είσαι... Μα δεν γίνεσαι... Μα δεν θα είσαι...

Θα πεθάνω δίπλα σου... Με τα φτερά κρυμμένα στην πλάτη μου... Την καρδια μου καμμένη απο την ίδια της τη φωτιά...

Θα πεθάνω.! Μ’ακούς;;

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Ιστορίες αγάπης

Είναι μια ιστορία αγάπης... ανάμεσα σε δύο ανρώπους που έρχονται απο διαφορετικούς κόσμους... 
Ο κόσμος του ενός δεν αντέχει να χωρέσει μέσα του τον κόσμο του άλλου.

Απαρνιούντε αυτό τον κόσμο, ακόμα και τη φύση τους απαρνιούντε για να μπορούν να είναι μαζί.
Μερικές φορές ο κόσμος τους κυκλώνει και τους αναγκάζει να απομακρυνθούν ο ένας απο τον άλλο. 
Όμως η αγάπη τους είναι τόσο δυνατή που όσος καιρός κι αν περάσει θα βρεθούν... και θα αγαπιούντε όπως πρίν...

Φοβάται να την αγγίξει γιατί είναι εύθραυστη και μπορεί να πληγωθεί απο τα χάδια του. Εκείνη κλείνει τα μάτια και ζητά τα χείλη του απεγνωσμένα. Την προστατεύει απο τον ίδιο του τον εαυτό. Ενώ εκείνη δεν θέλει να προστατευτεί... Θέλει να γίνει ένα με εκείνον... για πάντα δική του.

Και οι δύο θέλουν το «για πάντα». Και θα προσπαθήσουν να το ζήσουν. Όσο κι αν ο περίγυρός τους στήνει δίκανα για να αιχμαλωτίσει την αγάπη τους, εκείνοι βρίσκουν τρόπους να περάσουν τις κακοτοπιές και να ζήσουν τον έρωτά τους. 
Έτσι όπως αρμόζει σε έναν έρωτα τόσο δυνατό.
Επιβιώνουν γιατί κι οι δύο κοιτάνε μπροστά και βλέπους τους εαυτούς τους χέρι χέρι να βαδίζουν στο μέλλον... 


Κι ένα μικρό κοριτσάκι τους ακολουθεί και μετράει τα βήματά της για να τους φτάσει.



Δύο διαφορετικές ζωές, δύο διαφορετικά όντα ενώνονται και βαδίζουν χέρι χέρι στην αιωνιότητα...


Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Μωρό μου... Δεν θέλω να φύγω!

Όλες μου οι βαλίτσες είναι πακεταριμένες, είμαι έτοιμη να φύγω
Στέκομαι έξω απο την πόρτα σου
Δεν θέλω να σε ξυπνήσω για να σε αποχαιρετίσω
Μα ο ήλιος έχει σχεδόν ανατείλλει, είναι ήδη πρωί
Το ταξί με περιμένει και κορνάρει για να κατέβω
Μου λείπεις ήδη. Νοιώθω τόσο μόνη που θα μπορούσα να πεθάνω.
Φίλησέ με, χαμογέλασέ μου...
Πές μου πως θα με περιμένεις να γυρίσω
Κράτα με στην αγκαλιά σου σα να μην ήθελες να με αφήσεις ποτέ.
Γιατί φεύγω... Με ένα αεροπλάνο...
Και δεν ξέρω πότε θα γυρίσω
Μωρό μου... Δεν θέλω να φύγω!
Το ξέρω πως σε απογοήτευσα πολλές φορές
Το ξέρω πως έκανα πολλές χαζομάρες
Μα στο λέω τώρα... Δεν σήμαιναν τίποτα όλα αυτά...
Όπου και να πάω σκέφτομαι εσένα!
Όσα τραγούδια τραγουδάω, τα λέω για σένα
Όταν γυρίσω θα σου φορέσω στο δάχτυλο το δαχτυλίδι του γάμου μας
Φίλησέ με, χαμογέλασέ μου...
Πές μου πως θα με περιμένεις να γυρίσω
Κράτα με στην αγκαλιά σου σα να μην ήθελες να με αφήσεις ποτέ.
Γιατί φεύγω... Με ένα αεροπλάνο...
Και δεν ξέρω πότε θα γυρίσω
Μωρό μου... Δεν θέλω να φύγω!
Ήρθε η ωρα να σε αποχαιρετίσω...
Άφησέ με να σε φιλήσω για μια τελευταία φορά
Και κλείσε τα μάτια σου καθώς θα φεύγω.
Να ονειρεύεσαι για τις μέρες που θα έρθουν
Για τότε που δεν θα χρειάζεται να φύγω μόνη
Για όλα εκείνα τα χρόνια που δεν θα χρειάζεται να σου πώ...
«Φίλησέ με, χαμογέλασέ μου...
Πές μου πως θα με περιμένεις να γυρίσω
Κράτα με στην αγκαλιά σου σα να μην ήθελες να με αφήσεις ποτέ.
Γιατί φεύγω... Με ένα αεροπλάνο...
Και δεν ξέρω πότε θα γυρίσω
Μωρό μου... Δεν θέλω να φύγω!»